இரக்கமின்றி பொழிகிறது
இந்த மழை
முரட்டுக்கோபக்காரனைப்போல
சீறிக்கொண்டுவரும்
வெயிலை
நெஞ்சோடு அணைத்துக்கொள்வதில்
யாதொரு அச்சமும் இல்லை
காதோரம் கிசுகிசுத்து
கள்ளப்புன்னகையில் கிறங்கச்செய்து
உயிரைத்தின்று உருக்குலைக்கும்
மழையை
அஞ்சி ஒடுங்குகிறேன்
உன் ஈரத்தைப்
பொறுக்கிக்கொண்டு
வெளியேறு
வாள் ஏந்தி வருவான்
ஓர் தணல்வீரன்
எரிந்து தழைக்கட்டும்
என் உப்பு மேனி
****
ஆதிவாசியின் சமிஞ்சையென என் குரல்வனமெங்கும் ஒலிக்கிறதுவெகு தொலைவிலிருந்து திரும்பும் பதில் குரல்கொஞ்சம் ஆசுவசிக்கச்செய்கிறது.
****
இம்மழைக்காலம்
மேலும் பிணிசேர்க்கிறது
நிலமெங்கும் ஊறும் ஈரம்
கால்களை வயிற்றில் குறுக்கி
சுருண்டிருக்கிறேன்
சர்ப்பங்கள் இரண்டு
பாதங்களில் குடைந்து ஏறி
இடையில் ஓங்கி கொத்திவிட்டு
வயிற்றில் சுருண்டு முறுக்குகின்றன
போர்வைக்குள் சுழலும் வெப்பத்தில்
அம்மாவின் மடிச்சூடு
கொஞ்சமும் இல்லை
மற்றுமொரு திங்கள் என்று
நகரும் காலத்திடம்
எங்கனம் சொல்வேன்
சும்மாவேணும் கொஞ்சம்
அருகில் அமர்ந்திரு என்று.
*****
சமையலறை எத்தனிப்புகள் ஏதுமற்றுஇவ்அதிகாலையில்படுக்கையில் குப்புற கவிழ்ந்துகவிதை வாசித்துக்கொண்டிருக்கும்நைட்டிப்பெண்ணைஅங்கலாய்த்தபடி நகர்கிறது கடிகாரம்முதுகேறி வருகிறது வெயில்
****
