அதிர்ந்த கனவின் ஒற்றையடி நீள்பாதை

அங்கிருந்து
திரும்பிய நாளில் தான்
முடிவு செய்தேன்
என் நாவை
முடமாக்குவது என்று

கால் உடைக்கப்பட்ட நாவு
வன்மம் வளர்த்தது

கூன் விழுந்த என் முகத்தில்
அது

ஓயாமல் காறி உமிழ்ந்தது

யாரும் அறியாமல்
துடைத்துக்கொண்ட முகத்தில்
நான்
ராஜக்களையை ஏற்ற முயன்றேன்

என் இதயத்துடனான
முடநாவின் முணுமுணுப்பில்
ஏதோ சதி இருப்பதாய்
அஞ்சினேன்

நடுநிசிப்பொழுதொன்றில்

அது

என் தலைமயிரை சிரைக்க
முயல்கையில்

இதயத்தைக் கொன்றுப் புதைக்க
நான் துணிந்திருந்தேன் 

***

நன்றி: யாவரும்.காம்